Kaart (cartografie) - Bordzjomi (stad) (Borjomi)

Bordzjomi (Georgisch: ბორჯომი) is een toeristische stad in het zuidelijke deel van Centraal-Georgië met 11.008 inwoners (2022), gelegen in de regio Samtsche-Dzjavacheti in de schilderachtige Bordzjomi-kloof op de oostelijke rand van het Nationaal park Bordzjomi-Charagaoeli. Het is het bestuurlijke centrum van de gelijknamige gemeente en ligt hemelsbreed 120 kilometer van hoofdstad Tbilisi. De stad was de zomerresidentie van de Russische aristocratie en is naamgever van het populaire gebottelde mineraalwater dat een belangrijk exportproduct is.

In de Middeleeuwen maakte het gebied van wat nu Bordzjomi is, deel uit van de provincie Tori. Er waren een aantal forten die strategische kruispunten van routes bewaakten die naar de westelijke, oostelijke en zuidelijke provincies van Georgië leidden. Drie belangrijke forten - die van "Gogia", "Petra" en "Sali" - kijken nog steeds uit over de stad vanaf de nabijgelegen heuvels. Van de 16e tot 19e eeuw behoorde het gebied tot de adellijke familie van Avalisjvili, maar raakte het grotendeels ontvolkt als gevolg van Ottomaanse invallen.

Na de Russische annexatie van Georgië begonnen de Russen het gebied van Bordzjomi te revitaliseren. Het toponiem Bordzjomi werd in de jaren 1830 geïntroduceerd voor de nieuwe nederzetting, maar de naam bestond al in de omgeving voor een kleine nederzetting van vijf families, volgens een Ottomaans namenboek. De stad en haar omgeving werden onder de Russische militaire autoriteiten geplaatst en begon in eerste instantie soldaten te ontvangen, waarna meer gebouwen en baden gebouwd werden. In het begin van de jaren 1840, toen de Russische onderkoning van de Kaukasus Jevgeny Golovin zijn dochter meebracht om te genezen in de mineraalwaters, versnelde hij de officiële overdracht van de bronnen van het leger naar de civiele autoriteiten. De onderkoning Michail Vorontsov, gefascineerd door het lokale landschap en mineraalwater, maakte van Bordzjomi zijn zomerresidentie en renoveerde het met nieuwe parken.

Het warme klimaat, de mineraalwaterbronnen en de bossen maakten Bordzjomi tot een favoriet zomeroord voor de aristocratie en gaven het de populaire naam "de parel van de Kaukasus". In de jaren 1860 werden nieuwe hotels gebouwd en werd een administratie voor mineraalwater opgericht. In 1871 werd Bordzjomi geschonken aan het koninklijke familielid Groothertog Michaël Nikolajevitsj, toen de onderkoning van de Kaukasus. In de jaren 1890 bouwde de zoon van Mikhail, Nicolaas, een park en een landgoed in Likani aan de westkant van Bordzjomi. De export van mineraalwater in flessen kwam op gang. De stad groeide aanzienlijk door de hoeveelheid Russische migranten en in 1901 overtrof het aantal etnisch Russische inwoners (2.031) voor het eerst het aantal inheemse Georgiërs (1.424). In 1921 kreeg Bordzjomi de stadsstatus, een reflectie van de ontwikkeling van de plaats.

Na de invasie van het Rode Leger in de Democratische Republiek Georgië in 1921 nam het Sovjetregime alle aristocratische herenhuizen in beslag en veranderde ze in sanatoria, bezocht door de elite van de communistische partij. Ondanks aanzienlijke schade veroorzaakt door een overstroming op 18 april 1968, bleef Bordzjomi gedurende het Sovjettijdperk groeien. De post-Sovjet-jaren van politieke en economische crisis belemmerden de ontwikkeling van het gebied, maar het bleef een populaire bestemming voor binnenlands toerisme. In de jaren 2000 kwamen particuliere investeringen in het lokale toerisme los door een gerichte aanpak van de overheid om de infrastructuur in Bordjzomi te herstellen van een decennium van verval.

Bordzjomi werd samen met Bakoerjani op 22 juni 2005 door Georgië genoemd als kandidaat-stad voor de Olympische Winterspelen van 2014, maar het werd op 22 juni 2006 door het Internationaal Olympisch Comité geëlimineerd als kandidaat.